kesey pisze:Aurelius pisze:Deck pisze:---------- 21:29 04.12.2012 ----------
Kurator złożył wniosek o zarządzenie wykonania kary w trybie art. 75par2a k.k.. Według mnie błędnie.
Wg mnie też.
W kwestii kazusu wskazanego przez Decka, to wydaje mi się, że na kuratorze spoczywa w tej sytuacji wyłącznie obowiązek poinformowania sądu, na zasadzie art. 172§2 kkw. o kolejnym skazaniu i nic więcej.
Z przepisów dotyczących upomnienia jasno wynika, że okoliczności do wystąpienia z wnioskiem o zarządzenie wykonania kary muszą zaistnieć
"po udzieleniu upomnienia"- art. 173§5 kkw. (skazanie miało miejsce po udzieleniu upomnienia, ale rażące naruszenie prawa polegające na popełnieniu przestępstwa przed jego zastosowaniem). Zatem jeśli nie można obligatoryjnie na zasadzie art. 75§2a kk. to i nie można fakultatywnie na zasadzie art. 75§2 kk.
Aurelius, kilka słów komentarza z Twojej strony?
---------- 00:53 ----------
Praktyka zawsze "mądrym" legislatorom pokaże figę (co by nie rzec, że środkowy palec), a z postawionym problemem i tak musi sobie poradzić i z reguły sobie radzi
Kwestia art. 172 p.2 k.k.w., to przykład właśnie zmieniania przepisów tak ad hoc. Modyfikując treść art. 173p.2 k.k.w. poprzez zamianę zwrotu "do zakresu działania" na "do obowiązków", jak i wprowadzając par. 3 i 4 przy 173 kkw, w zupełności sobie zapomniano o poczciwym brzmieniu art. 172 p.2 k.k.w., którego w obecnym stanie prawnym nie powinno być o takiej treści, a jeśli już jest, to jest on raczej przepisem martwym. Moim zdaniem obecnie art. 172p.2 kkw ma charkter przepisu ogólnego w stosunku do art. 173 p.3 i 4 kkw, który w tej sytuacji (w konfrontacji z art. 172.p2 kkw) jest przepisem szczególnym. Skoro tak, to stosujemy zasadę
lex specialis derogat legi generali, czyli przepis szczególny uchyla postanowienia przepisu ogólnego. Stan prawny na dzień dzisiejszy jest taki, że w każdym przypadku zaistnienia przesłanek z art. 75p.2 kk, kurator ma pierwszej kolejności obowiązek wystąpienia z wnioskiem o zarządzenie kary. O ile przesłanki, jak uchylanie się od dozoru, grzywny, środka karnego, czy innego rażącego naruszenia porządku prawnego, są przesłankami ocennymi, to przesłanka ponownego popełnienia przestępstwa jest już jaskrawa i nie budząca wątpliwości. Mamy prawomocny wyrok sądu, to jest to dla nas niezbity dowód na to, że doszło do popełnienia przestępstwa (oczywiście w okresie próby), a więc że spełniona została przesłanka z art. 75p.2 kk. Skoro tak, to wiąże nas to (stosownie wg obecnego stanu prawnego) do wystąpienia ze stosownym wnioskiem, od którego możemy odstąpić, jeśli dochodzimy do przekonań, ocen takich, jakie wskazuje art. 173p.3 kkw. Wtedy jednak obligatoryjnie dajemy upomnienie. Takie upomnienie jednocześnie jest również informacją, zawiadomieniem dla sądu - jak słusznie wg mnie wskazała Lusia - o ponownym popełnieniu przestępstwa. Tak więc jeśli chodzi o sytuację z art. 172p.2 kkw, to dla mnie - przy obecnym stanie prawnym - jest on przepisem martwym w części po przecinku, albowiem zawsze będzie go uchylał art. 173p.2, 3 i 4 kkw. Można to porównać śmiało do stanu prawnego z przed noweli, a mianowicie, czy składając obligatoryjny wniosek z art. 75p.1 kk również byliśmy zobowiązani do wypełniania dyspozycji z art. 172p.2 kkw? Nie, bo występując z takim wnioskiem, jednocześnie robiliśmy zadość art. 172p.2 kkw, poprzez który to wniosek sąd również był zawiadamiany o popełnieniu przestępstwa. W sytuacji art. 75p.2 kk, występując z takim wnioskiem również nie stosowaliśmy art. 172p.2 kkw na tych samych zasadach. Dopiero w sytuacji, kiedy podejmowaliśmy decyzję, że nie będzie występować z fakultatywnym wnioskiem, to sięgaliśmy po zawiadomienie ze 172p.2 kkw. Tak jest teraz również z Upomnieniem.
Co do kazusu Decka, to oczywiście nie zachodzi tutaj sytuacja z art. 75p.2a kk i wystąpienie z takim wnioskiem jest błędne. Drugiego Upomnienia co do zasady w tej samej sprawie - wg mnie - nie udziela się. Wynika to, chociażby właśnie z art. 75p.2a kk. W tej sytuacji pozostaje jedynie wystąpić z wnioskiem z art. 75 p.2 kk, albowiem przy dwukrotnym popełnieniu przestępstwa w okresie próby (btw - są oczywiście sytuację, które trzeba mieć na uwadze, gdzie w jednym wyroku z orzeczoną karą łączną mamy popełnienie kilku przestępstw), trudno jest (choć oczywiście, nie niemożliwe) dojść do ocen, o których mówi art. 173p.3 kkw. Pozostaje ponadto jeszcze to o czym pisze Kesey:
Pytanie brzmi, czy kurator wiedział, że wobec skazanego toczy się kolejne postępowanie, a jeśli tak, to czy w tej sytaucji powinien decydować się na udzielenie upomnienia?, niezależnie od tego, że obowiązuje w takich sytuacjach zawsze zasada domniemania niewinności z art. 5 kpk. Jestem skłonny - mając na uwadze to co napisałem na początku, tj. że praktyka z takimi rzeczami musi sobie radzić - że w szczególnych sytuacjach, warunkowanych indywidualnymi okolicznościami, dopuszczalne mogłoby być uzupełnienie Upomnienia o informacje o innym skazaniu z przed Upomnienia i przesłania tego sądowi w ślad za wcześniej udzielonym upomnieniem, podtrzymując swoje stanowisko, że nadal skazany rokuje pozytywnie, jeśli chodzi o osiągnięcie celów środka.
A propos zawiadomień z art. 172 p.2 kkw, to pamiętam jak swego czasu wysyłałem je do WWO i pewnego razu przy okazji wizyty w tymże WWO, przew. pyta się mnie, o co chodzi z tymi kartkami, które ode mnie otrzymuje i co on ma z tym robić
Był też sędzia, który w trosce o.... bezpieczeństwo kuratorów (autentycznie i poważnie) tłumaczył, abyśmy z tymi wnioskami o zarządzenie kary nie występowali, bo po co skazani mają mieć pretensje, roszczenia, krzywo patrzeć w terenie na kuratora, że to z jego wniosku został wyrok odwieszony. On i tak zostanie wcześniej, czy później zawiadomiony przez KRK i sobie wyrok odwiesi z urzędu
