Zmiany w KKW poprzez pryzmat kuratora sĄdowego.

[anca]

---------- 12:04 26.01.2012 ----------

Baaardzo dobre rozwiązanie...ale Wydział musi chcieć...a u mnie jest to nierealne:(

---------- 11:10 14.02.2012 ----------

Minęło juz trochę czasu od wprowadzenia zmian.Ciekawi mnie jak u Was wyglada praktyka w WWO....czy faktycznie zarzadzenia wykoniana kar zastepczych są wykonywane "od ręki"????
U mnie niestety utrwala się praktyka wstrzymywania wykonania orzeczeń na podst. art 9. Sprawy takie,poprzednio już wykreslone, wpisujemy pod nowy numer Kkow ...ale uważam,że nie jest to prawidlowe . Czy tylko u mnie sędziowie maja takie pomysły?????/

[Aurelius]

U nas nie mamy takich problemów. Uważam ponadto, że nie jest to prawidłowa praktyka takie wpisywanie wstrzymanej w ten sposób sprawy ponownie do wykazu Kkow z przyczyn, o których już pisałem, tj. wstrzymanie w trybie par. 3 tego przepisu dotyczy wstrzymania natychmiastowej wykonalności postanowienia do czasu jego uprawomocnienia, a skoro postanowienie o zastępczej karze p.w. nie jest prawomocne, to nie ma tematu zakreślania pozycji w wykazie Kkow. Natomiast wstrzymanie o którym jest mowa w par. 4 dotyczy sytuacji, kiedy po wydaniu postanowienia, które uprawomocniło się, strona występuje z jakimś wnioskiem, np. o uchylenie tegoż postanowienia. Wtedy sąd może wstrzymać wykonanie takiego postanowienia o zkpw do czasu rozpatrzenia wniosku i np. zobowiązać kuratora do przedłożenia na termin posiedzenia w tym przedmiocie informacji, czy skazany do pracy społecznej przystąpił i w jakim wymiarze ją wykonał. Dopiero po uchyleniu postanowienia o zkpw, wraca Ci sprawa do zespołu. Do tego jednak potrzeba dobrej woli ze strony przew. WWO i zrozumienia, czego jak piszesz brakuje, a w tej sytuacji żadne argumenty racjonalne nie pomogą, bo sędzia w tej sytuacji najprawdopodobniej stawia się w roli tego, który wie lepiej, na zasadzie tak, bo tak.

[anca]

w tej sytuacji żadne argumenty racjonalne nie pomogą, bo sędzia w tej sytuacji najprawdopodobniej stawia się w roli tego, który wie lepiej, na zasadzie tak, bo tak.

dokładniwe tak jak piszesz..a żeby sytuacja była jeszcze bardziej udziwniona..sąd " wstrzymuje wykonanie orzeczenia na czas niezbędny do wykonania kary ograniczenia wolności"....i czyż nie jest to curiozum..???
I co kurator ma zrobić???..przeciez to nie my interpretujemy prawo.....

[Sasquatch]

Ukazał się już 2 numer " Prokuratura i Prawo" z artykułem Kazimierza Postulskiego "Postępowanie przed sądem w zmienionym kodeksie karnym wykonawczym"
http://www.pg.gov.pl/index.php?0,1321

[Bosman]

Ukazał się już 2 numer " Prokuratura i Prawo" z artykułem Kazimierza Postulskiego "Postępowanie przed sądem w zmienionym kodeksie karnym wykonawczym"
http://www.pg.gov.pl/index.php?0,1321

Liczyłem na szersze ujęcie zmian w k.k.w. przez sędziego Postulskiego. Autor ściśle trzyma się tematu /tytułu artykułu. Może napisze coś więcej w innych artykułach lub aktualizacji komentarza...

[Sasquatch]

Masz rację Bosman. Też miałam nadzieję na szerszy komentarz do zmian.

[Aurelius]

Zapewne taki szeroki komentarz ukaże się w stosownej formie w późniejszym czasie. Kształt i objętość tej publikacji sędziego Postulskiego były zapewne ograniczone i warunkowane wymogami narzuconymi przez redakcję czasopisma Prokuratura i Prawo.

Dzięki Sasquatch za link do tego opracowania.

[Sasquatch]

Nie ma za co Aureliusie

[Bosman]

Kilka spostrzeżeń dot. instytucji pisemnego upomnienia w sprawach dozorowych (wypowiedzi na ten temat pojawiają się w różnych działach i wątkach i nie wiedziałem gdzie wrzucić swoje uwagi - tu powiedziano chyba najwięcej, więc piszę tu):
Na ile rozumiem wprowadzenie instytucji pisemnego upomnienia, jest ono:
(1) ostatecznym środkiem ostrzegawczo-dyscyplinującym przed złożeniem wniosku (przede wszystkim, o zarządzenie wykonania kary, odwołanie warunkowego zwolnienia) - po jego udzieleniu, po wystąpieniu dalszych okoliczności stanowiących przesłanki wskazane w art. 173§3 k.k.w. możemy złożyć już tylko wniosek, nie ma możliwości "dania kolejnej szansy" dozorowanemu
(2) środkiem jednorazowym, bez względu na rodzaj przesłanki z katalogu przesłanek (art. 160§1 pkt 2-4 k.k.w. lub art. 75§2 k.k.) - w danej sprawie możemy go udzielić tylko 1 raz (niemożliwe jest udzielenie 2-ch upomnień w tej samej sprawie np. pierwszy raz za nie realizowanie obowiązku, drugi za popełnienie przestępstwa /innego niż przy zarządzeniu obligatoryjnym i odwołaniu obligatoryjnie bezwzględnym/)
(3) jest środkiem równoległym-jednoczesnym wobec obowiązku kuratora wynikającego z art. 172§2 k.k.w. - w przypadku wystąpienia przesłanek z art. art. 160§1 pkt 4 k.k.w. (dozór przy warunkowym zwolnieniu) lub art. 75§2 k.k. (dozór przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary) kurator zawodowy jest zobowiązany złożyć do sądu zawiadomienie o prawomocnym skazaniu za czyn popełniony w okresie próby oraz jednocześnie udzielić dozorowanemu pisemnego upomnienia.
Do dziś nie udzieliłem żadnego pisemnego upomnienia (rozważałem taką możliwość w kilku przypadkach), podchodząc do nowej instytucji z wielką ostrożnością, mając na uwadze dalsze konsekwencje np. "zamknięcie pola manewru"/brak możliwości "dania kolejnej szansy" w niektórych przypadkach.

Jeszcze jedno, nasz SO Wydział Penitencjarny stoi stanowisku, że kurator nie może złożyć wniosku obligatoryjnie względnego o odwołanie w.p.z. jeśli wcześniej nie udzielił pisemnego upomnienia skazanemu - takich wniosków bez upomnienia sąd nie uwzględnia. Nie zgadzam się z tym stanowiskiem (wczytując się w treść art. 173§3 k.k.w.; jak również dopatrując się pewnej analogii w art. 75§2 i 2a k.k. /gdzie odpowiednie wnioski można uznać za równorzędne, choć pierwszy na "słabszej" podstawie, drugi na "mocniejszej"/). Jakie jest wasze zdanie na ten temat?

[VIOLA]

Bosmanie

nasz SO Wydz.Pen. przyjął dokładnie takie samo stanowisko.
Wszystkie wnioski kuratorów ( nawet złożone listopad/grudzień 2011) zostały w styczniu br odrzucone . Kuratorzy wezwani na posiedzenia zostali , dekilaktnie mówiąc, poproszeni o wycofanie wniosków - powód - brak upomnienia.
I doszło do ciekawych sytuacji : np. dozorowany uchyla się od dozoru , "przepadł" jak kamień w wodę i nie ma ochoty na kontakt z kuratorem , sąd nie odwołuje warunk.przedt.zwolnienia.
Kurator wrócił z posiedzenia i chcąc niechcąc wysłał upomnienie "na berdyczów" .......

[kgb14]

Ja to rozumiem i stosuję tak:
upomnienie - jeśli nie skutkuje to wniosek . W przypadku war. zwolnionych po upomnieniu jest juz obligatoryjne odwołanie . dodatkowo , nawet przy war. zwolnionych jeśli popełnił przestępstwo za które został skazany nie mam obowiązku składania wniosku - mogę poprzestać na upomnieniu . Czasem lepiej ,,zachować'' upomnienie na potem a złożyć wniosek o odwołanie i na posiedzeniu wybronić skazanego . Co do normalnego zawieszenia - nie ,,ćwiczyłem'' jeszcze i mam wątpliwość czy mimo wszystko jeśli został skazany w okresie próby to nie mam składać wniosku czy mogę poprzestać na upomnieniu .

[VIOLA]

niezależnie od tego my też nie zgadzamy się z tym stanowiskiem , tylko co zrobić jeśli Sąd odrzuca wnioski????

[Wojti]

Nie rozumiem wypowiedzi bosmana - "wstrzymałem się z upomnieniem". Przeciez jasno są sprecyzowane w przepisach sytuacje, kiedy należy wysłać upomnienie. To rolą dozorowanego jest podporządkować się zasadom, a nie rolą kuratora jest "zamykanie sobie drogi przez wysłanie upomnienia". Czy np. popełnienie w okresie próby dwóch przestępstw (kolejnego po upomnieniu), to dobrze świadczy o dozorowanym? Jak zwykle szukamy dziury w całym. Skazany po to jest pouczony na początku dozoru, aby potem funkcjonować zgodnie z ustalonymi zasadami. Napisałem już kilka upomnień, wskazałem w nich, w jaki sposób należy zmienić funkcjonowanie, aby uniknąć wniosku i tyle. Skazany ma świadomość konsekwencji. Dura lex sed lex.

[Aurelius]

Jeszcze jedno, nasz SO Wydział Penitencjarny stoi stanowisku, że kurator nie może złożyć wniosku obligatoryjnie względnego o odwołanie w.p.z. jeśli wcześniej nie udzielił pisemnego upomnienia skazanemu - takich wniosków bez upomnienia sąd nie uwzględnia. Nie zgadzam się z tym stanowiskiem (wczytując się w treść art. 173§3 k.k.w.; jak również dopatrując się pewnej analogii w art. 75§2 i 2a k.k. /gdzie odpowiednie wnioski można uznać za równorzędne, choć pierwszy na "słabszej" podstawie, drugi na "mocniejszej"/). Jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Absolutnie z takim stanowiskiem nie zgadzam się. Jest to jakieś widzimisie jednego, czy drugiego sędziego, które deprecjonuje jasno określoną przepisami rolę kuratora zawodowego, jako organu postępowania wykonawczego, oskubując go z jego uprawnień. Pozbawione jest jakiejkolwiek podstawy prawnej, dla takiego działania. Aż dziw bierze, jak tak można
Zarówno przepisy (art. 173 par. 3 k.k.w.), jak i uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy-KKW i innych ustaw, jasno wskazuje, że to czy kurator wystąpi z wnioskiem fakultatywnym lub względnie obligatoryjnym, pozostaje w gestii jego autonomicznej oceny, której sąd nie musi podzielić. Jeśli kurator udzieli upomnienia, to wskazuje rodzaj naruszenia. Na tejpodstawie, na podstawie tych wskazanych okolicznści w upomnieniu sąd może z urzędu np. karę zarządzić.

Cytat z uzasadnienia do projektu, z którego wynika jasno, że zamysł zmian był taki, że przede wszystkim kurator w pierwszej kolejności zawsze rozważa kwestię wystąpienia ze stosownym wnioskiem:

Po dokonaniu projektowanej zmiany nie ma wątpliwości, że sądowy kurator zawodowy w każdym przypadku zaistnienia przesłanek ustawowych nie tylko do obligatoryjnego, ale też fakultatywnego podjęcia warunkowo umorzonego postępowania lub zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej przez sąd albo odwołania warunkowego zwolnienia lub przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności przez sąd penitencjarny, ma obowiązek złożenia właściwego wniosku.

W sytuacjach obligatoryjnie względnych i fakultatywnych MO¯E odstąpić do wnioskowania, ale musi wtedy dać upomnienie:

Wyjątek od tejże podstawowej zasady określa projektowany § 3 art. 173 K.k.w., który uprawnia sądowego kuratora zawodowego do odstąpienia od obowiązku złożenia wniosku, wprowadzający jednak ograniczenia w tym zakresie. (...) a mianowicie za odstąpieniem od złożenia wniosku musi przemawiać rodzaj i stopień naruszenia uzasadniający przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od złożenia wniosku, cele środka związanego z poddaniem skazanego lub sprawcy próbie zostaną osiągnięte.

Niepokojące jest, jak łatwo dajemy sobie wmawiać różne rzeczy, pozwalamy się ogołacać z uprawnień (podobnie, jak łatwo przyjęliśmy i pogodziliśmy się przed zmianami, ze stanowiskiem DWOiP, że nie mamy uprawnienia zarządzania wywiadu środowiskowego). W opisywanej sytuacji łatwo wyobrazić sobie sytuację, że mam dozorowanego z art. 178a k.k., który w okresie próby popenia przestępstwo z art. 280 par. 2 k.k., pomijając już np. to z art. 148 k.k. Mamy przestępstwo niepodobne. I co? Mając taką sytuację, dam takiemu dozorowanemu upomnienie? Bo sędzia, tak sobie wymyślił? To ja. jako kurator zawodowy w myśl art. 173 par. 3 k.k.w. decyduje, biorąc za to pełną odpowiedzialność, czy w sytuacji obigatoryjnie względnej, czy fakultatywnej wystąpię z wnioskiem, czy dam upomnienie. Nie dajmy sobie ponownie wmówić niedorzeczności. Aż dziw bierze, że do takich pomysłów sięgają sędziowie (pracujący w sądach), którzy sami bronią się jak mogą przed przepisami narzucającymi im obligatoryjność działania. Niech ktoś spróbuje powiedzieć sędziemu, że wniosek kuratora w trybie art. 75 par. 1a kk wiąże sąd do wszczęcia trybu z art. 12d ustawy o przeciwdziałaniu przemocy.

Co do jeszcze kwestii samego upomnienia. To jestem również zdania, że sam fakt niewykonania jakiegość obowiązku, nie oznacza, że muszę również z automatu dać np. upomnienie. Tutaj często będzie to dotyczyć sytuacji obowiązku naprawienia szkody, gdzie skazany nie wykona go w zakreślonym terminie. Art. 173 par. 4 k.k.w. podaje, że kurator, udzielając upomnienia, wskazuje rodzaj naruszenia. Naruszeniem tym będzie zatem zawsze naruszenie w rozumieniu stosownych artykułów - np. 75 par. 2 k.k., który mówi, że sąd może zarządzić wykonanie kary m.in. jeśli dochodzi do uchylania się od obowiązku. Nie każde niewykonanie obowiązku, jak doskonale wiemy, nosi znamiona uchylania się, w pojęciu którego mieści się wiadomo co.

[selene_11]

Nie wiem czy dobrze zrozumiałam wypowiedź bosmana i pozostałych osób. Może chodzi o to, że sąd penitencjarny odrzuca wnioski w trybie obligatoryjnie względnym bowiem nie może ich uwzględnić bez wcześniejszego upomnienia gdyż przepisy mu na to nie pozwalają.