autor: Aurelius » 06 sie 2013, 22:58
Faktycznie sytuacja patowa. Moim zdaniem zasadnym byłoby się faktycznie zwrócić do MS o wykładnie. Aczkolwiek...
... po analizie przepisów z kkw, jak i komentarzy do nich, doszedłem do wniosku, że dyrektor ZK zwrócił się do kuratora o taki wywiad środowiskowy w ramach prowadzonych badań osobopoznawczych wobec tego tymczasowo aresztowanego. A głównie dyrektorowi chodzi zapewne o to (co wynika z przywołanego przez niego art. 212c kkw), aby określić ewentualnie czy ze strony tego t/a występuje zagrożenie demoralizacji innych osadzonych, a jeśli tak, to w jakim stopniu. Z komentarza Postulskiego do tego art. 212c wynika, że: Z uwagi na zasadę domniemania niewinności, zakres ustaleń dokonywanych w wyniku badań, o których mówi komentowany przepis, może dotyczyć tylko przestrzeni niezbędnej dla zapobiegania wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych oraz zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w areszcie. Postulski podaje również, że zasada wyrażona w art. 209 kkw ma swoje uszczegółowienie w art. 214 kkw, albowiem przepis ten precyzuje zasadę wykonywania t/a wyrażoną w tymże art. 209 kkw. Z komentarza do art. 214 kkw wynika, że KKW nie przewiduje prowadzenia wobec tymczasowo aresztowanych działalności resocjalizacyjnej w zakresie, jaki jest określony w art. 67 kkw. Jednakże za taką działalność nie może być uważane wprowadzenie wobec nich ograniczeń związanych z utrzymaniem porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym oraz zapobieżeniem wzajemnej demoralizacji (art. 214 § 1 k.k.w.), czy też obowiązku wykonywania prac porządkowych w obrębie aresztu śledczego (art. 218 § 1 k.k.w.). Aby zatem dyrektor ZK mógł określić ewentualnie ten stopień zagrożenia wzajemną demoralizacją przez tego konkretnego t/a, potrzebne mu są do tego badania osobopoznawcze tego t/a, na przeprowadzenie których przy t/a pozwala mu art. 212c kkw, lecz tylko i wyłącznie w zakresie wskazanym przez ten przepis.
Dotarłem do rozporządzenia MS delegowanego z art. 249 kkw, tj. ws. sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych. Rozporządzenie to m.in. definiuje na czym polegają takie badania osobopoznawcze. Pragraf 9 ust. 2 pkt 5 tego rozp. podaje, że badania osobopoznawcze realizuje się w szczególności poprzez: analizę dokumentów dotyczących skazanego, w tym wywiadu środowiskowego, w przypadku zlecenia jego wykonania, oraz informacji dotyczących osoby skazanego przesłanych przez sąd. Szkopuł w tym, że rozporządzenie to dotyczy prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w ramach wykonywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych i wyodrębnionych oddziałach zakładu karnego w aresztach śledczych m.in. wobec tymczasowo aresztowanych. Oczywiście oddziaływania penitencjarne, to również te, które mają za zadanie przeciwdziałać wzajemnej demoralizacji. Niezgadza się tutaj tylko to, że w tym Twoim kazusie ten t/a nie jest uważany za osobę, która w myśl art. 223 kkw, wykonuje karę p.w. Powstaję zatem wątpliwość, iż skoro tak, to czy dyrektor ZK ma uprawnienia, aby w ramach prowadzonych badań osobopoznawczych wobec takiej osoby, co do której nie ma zastosowania art. 223 kkw, do tych badań włączać art. 14 kkw, a więc instytucję wywiadu środowiskowego. Moim zdaniem w tym przypadku nie. Może sobie prowadzić badania osoboznawcze, ale w ich ramach, nie może zlecać wywiadu środowiskowego, albowiem wobec tego t/a nie ma jeszcze zastosowania art. 223 kkw, a więc skazany ten nie wykonuje kary p.w.
Niemniej jednak zapowiada się na akademicką dyskusję między Waszym ZKSS, a dyrekcją ZK. Dlatego też moim zdaniem najlepiej byłoby ponownie odmówić przeprowadzenia tego wywiadu, informując, że jego przeprowadzenie zostaje wstrzymane do czasu uzyskania wykładni z MS (DWOiP), albowiem zostało wystosowane zapytanie w tej kwestii.
Nasze życie publiczne i społeczne będzie przecież takie jakim go uczynimy. Nikt nie zrobi tego za nas, ale i nikt nie powinien tego robić bez nas. (...) Tylko oportuniści i ludzie leniwi sądzą, że jest inaczej, wizjonerzy i liderzy z prawdziwego zdarzenia stawiają sobie zadania i z uporem godnym słusznej sprawy dążą do ich zrealizowania.
prof. Zbigniew Lasocik______________
