Nie byłem tu płodnym forumowiczem ale i moja ranga w hierarchii kuratorskiej była marna 
Rzuciłem na forum retoryczne pytanie nt. czy aplikant, który uzyskał pozytywny wynik egzaminu a nie otrzymał oferty pracy może w innym miejscu kraju pełnić rolę kuratora zawodowego skoro nie ma przy sobie żadnego zaświadczenia potwierdzającego zdobyte kwalifikacje. Mniejsza jednak o to - nie zamierzam tu zostawać.
Pragnę jednak tak na dowidzenia nakreślić zdawkowo kilka słów niejako podsumowujących moją roczną aplikację. Trafiłem tam po 15 letnich doświadczeniach w kurateli rodzinnej, w tym ponad 20 miesiącach pracy w charakterze stażysty a potem p. o. kuratora zawodowego w wydz. rodzinnym. W międzyczasie prowadziłem jeden z pierwszych w Polsce ośrodek dla ofiar przemocy w rodzinie, byłem wykładowcą itp.
W zespole kuratorów dla dorosłych nauczyłem się metodyki pracy z podopiecznymi i naprawdę jestem wdzięczny Zespołowi za atmosferę, za serce, za profesjonalizm. Poznałem specyfikę wydziału.
Drugie pół roku to aplikacja w wydziale, który - sami przyznacie - zdołałem już poznać. To stało się solą w oku mojej patronki. W opinii wydanej na koniec aplikacji (której sama nie potrafiła mi pokazać) ujęła, że uważałem się za profesjonalistę i dlatego uważa, iż nie jestem elastyczny, nie przyjmuję zasad jej pra. Z kontekstu wnika, że po mianowaniu nie byłbym dobrym członkiem zespołu kuratorów
Nie potrafiłem milczeć gdy widziałem błędy merytoryczne mojego patrona, gdy widziałem oceniające podejście do podopiecznego, gdzie patron na telefon załatwiał sprawy a przeprowadzając wywiady środowiskowe nie miał chęci nawet porozmawiać z nieletnim którego sprawa dotyczyła, nie raczył podejść do szkoły gdzie ten się uczył chociaż szkoła była tuż obok domu Może takie metody też są stosowane ale ja nie umiem tego przyjąć. Słodziutkie pozdrowienia dla patrona co boi się porozmawiać z aplikantem i traktuje go jak powietrze. Gratyfikacją co otrzymywała za "opiekę nad aplikantem" nie wzgardziła jakoś. Pieniądze nie smierdzą. Wkład patrona w moim przypadku równał się mniej niż zero chyba że miałem się nauczyć jak nie pracować w zawodzie kuratora. Jak kurator nie powinien pracować. Jesli tak - gratuluję 
Tutaj się żegnam z pracą kuratora. Czasem jednak będę tu zaglądał tylko zmienię nick na bardziej spoza branży. Będę Was kochani odwiedzał z daleka chociaż kuratela zawsze będzie mi bliska. Wiem, że czuję ten zawód i wiem, że swoje obowiązki zawsze wypełniałem najlepiej jak potrafiłem zawsze na pierwszym planie stawiając podopiecznego. Pozdrawiam serdecznie życząc, by IV RP co właśnie nadeszła ostatecznie nie zrobiła z kuratorów automatów do wypełniania nikomu niepotrzebnych papierów....
PS. Postanowiłem poinformować prezesa Sądu Okręgowego o moich spostrzeżeniach dotyczących aplikacji w wydziale rodzinnym. Nie dla zemsty ale dla dobra podopiecznych
Kochany Romantico Naprawdę Ciebie już polubiłem 
Co zbaczy według Ciebie że miałem wczuć się w trudną rolę aktorską studenta I roku w wieku 39 lat? 
Naprawdę Cię polubiłem i fajnie, że już nie piszesz capsem 
Chyba naprawdę nie umiesz łapać sensu w słowotoku słów 
sorki
