kurator czy prokurator ?

[BartK]

Na pewno każdy z Was miał styczność z sytuacją, kiedy członkowie rodziny dozorowanego przychodzą z licznymi na niego skargami, często pisemnymi, z prośbą o interwencję kuratora zawodowego. Bardzo często takie skargi dotyczą popełnienia przestępstw przez dozorowanego. W związku z czym powstaje pytanie czy odsyłać tych ludzi do organów ścigania, czy samemu składać wniosek o zarządzenie wykonania kary?Ten drugi wariant stosuję zawsze i jedynie w przypadku, kiedy dozorowany skazany został za znęcanie się i w okresie próby nie zmienił swojego postępowania, w pozostałych przypadkach odsyłam do organów ścigania.
Proszę tylko nie pisać o mojej porażce jako kuratora (to do Ewki) oraz o braku doświadczenia (to do Zet).
Moje pytanie zostało wytłuszczone, ponieważ czasami opener nie wie o co chodzi w moich postach
Pozdrawiam Wszystkich

[Zet]

Art.304 par1kpk
Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek powiadomić o tym prokuratora lub policje.....
Art.304par2kpk
instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić prokuratora lub policję.........

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
Art.12
Osoby ,które w związku z wykonywanim czynności służbowych powzięły podejrzenie o popełnieniu przstępstwa z użyciem przemocy wobec członków rodziny , powinny niezwłocznie zawiadomić o tym policję lub prokuratora

Zasada:nowy czyn -nowe przestępstwo, nawet jeśli jest już dozór w sprawie o znęcanie
Brak reakcji ze strony kuratora może skutkować postępowaniem karnym o niedopełnienie obowiązków służbowych ( art.231 par1kk)

[BartK]

Tak po cichu liczyłem właśnie na Ciebie Zet i mnie nie zawiodłaś Jednak jakbym zaczął zawiadamiać organy ścigania o wszystkim co mi donoszą, to średnio 10 zawiadomień o popełnieniu przestępstwa miesięcznie musiałbym pisać, a jestem tylko jednym z wielu kuratorów, licząc także społecznych. Problem zatem nie polega na nieznajomości przepisów prawnych, lecz na praktycznym do nich podejściu. Przykładowo jeżeli ofiara przemocy rodzinnej przyjdzie do nas z pisemnym zawiadomieniem o dalszych akatch przemocy podopiecznego skazanego za znęcanie się, to w świetle przepisów wskazanych przez Zet musimy zawiadomić organy ścigania, jednak lepszym rozwiązaniem może okazać się złożenie wniosku w przedmiocie zarządzenia wykonania kary. Moim zdaniem wskazane przez Zet przepisy nie rozwiązują tej kwestii, co więcej wskazują na koniecznośc zawiadamiania organów ścigania, a nie sądu jako organu wykonawczego. Sprawy o znęcanie się to tylko jeden z przykładów. Myśle, że bardziej naświetliłem mój problem i ktoś jeszcze oprócz niezastąpionej Zet zajmie stanowisko

[virus]

Umiar, wyczucie sytuacji, doświadczenie. Nie jest tajemnicą, że czasami "rękami kuratora" niektóre osoby chcą pozbyć się delikwenta z domu czy po prostu zrobic mu kuku. Kurator nie może całego życia zawodowego spędzić na pisaniu donosów. W ewidentnych przypadkach popełnienia przestpstwa nie mam wątpliwości, że należy powiadomic organy ścigania. Jeśli jednak chodzi o zawiadamianie prokuratory o np. wyzwaniu żony/męża czy w odniesieniu do nieletnich o paleniu przez nich papierosów (przejaw demoralizacji) to w końcu wpadniemy w obłęd. W końcu kurator też musi sie wykazać, no chyba, że po każdej skardze żony na męża będzie pisał wnioski o zarządzenie kary ...

[kesey]

Nie mogę Cię zawieść Bartku
Wszystko wydaje mi się kwestią wiarygodności osoby, która przychodzi. Może komuś znudził się już ten sam mąż po nastu latach stażu małżeńskiego i stanowi tylko przeszkodę w uroczych randez-vous z przystojnym i dociekliwym kuratorem ze Szczecina (mam nadzieję, że się nie obrazisz)
Jeśli relacje przychodzącej do Ciebie osoby potwierdzają się z Twoimi ustaleniami (bądź kuratora społecznego, bezpośrednio realizujacego postępowanie wykonawcze), poczynionymi w trakcie sprawowania dozoru, to celowym wydaje się złożenie wniosku.
W przypadku wątpliwości- bezpieczniej będzie odesłać ją do Prokuratury (nie zawsze złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa jest równoznaczne z jego zaistnieniem w sposób faktyczny). W końcu istnieje domniemanie niewinności. Pozdrawiam .

[BartK]

Zgadzam się z virusem co do umiaru i wyczucia sytuacji, nie zgadzam się jeśli chodzi o doświadczenie! Z kesey'em zgadzam się co do większości (szczególnie jeśli chodzi o moją osobę jednak do prokuratury dotychczas napiasłem tylko raz, a w pozostałych sytuacjach sam wnosiłem wnioski albo wysyłałem zainteresowanych bezpośrednio do prokuratury.
Pozdrawiam

[Zet]

Generalnie robimliśmy tak , jak pisze Bartłomiej ,ale spokojnego snu nam to nie zapewniało. Przed wejściem w życie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy rozmawialiśmy z sędzią i prokuratorem . Stanowisko prokuratora było jadnoznaczne-jak w przytoczonych przepisach.Sędziego -nie tak bardzo-ale na ryzyko kuratora.
Jest to kolejna dla kuratorów sytuacja patowa;
-nie złoży doniesienia-ryzykuje(jak się sprawa rypnie )postępowanie o niedopełnienie obowiązkow
-złoży doniesienie-będzie ganiał na posiedzenia w charakterze świadka (i w tym samym czasie sprawował dalej dozór nad tą osobą).Tak i tak żle. Ustawodawca kolejny raz ustawił kuratora w roli kija i marchewki jednocześnie.
Z jednej strony case-work , zaufanie, nie działanie na szkodę dozorowanego (kodeks etyki) , zdrugiej- bieg z doniesieniem do prokuratury.
Jedyne wyjście ( też dwuznaczne moralnie) to przekonanie pokrzywdzonego , aby sam złożył doniesienie.
Jestem ciekawa, czy szanowny ustawodawca zreflektuje się kiedyś ,że tak sprzecznych ze sobą obowiązków nałożonych na barki kuratora po prostu pogodzić się nie da.