Gdzieś mi umknął ten temat...
Hm, odnosząc się do problemu (kazusu) Voyagera, to powiem szczerze, że wg mnie nie ma podstawy do przekazania takiej sprawy (zpw). Byłaby podstawa - co oczywiste - gdyby SR, ktory orzekł o ZPW, podjął je najpierw i sprawę już zgodnie z dyspozycją w art. 55 par. 1 k.k.w. przekazał do SR właściwego na miejsce pobytu skazanego, celem sprawowania nadzoru nad
wykonywaniem kary o.w.
Jako, że lubie przeglądać sobie czasem orzecznictwo sądów i SN do intersujących akurat mnie przepisów, to też pamiętam, że było jedno, które odnosiło się właśnie do podobnej sytuacji. A mianowicie swego czasu Apelacja lubelska wydała takie orzeczenie:
Postanowienie SA w Lublinie z dn. 28.12.05., sygn akt II AKzw 876/05
Zawieszenie postępowania wykonawczego polega na wstrzymaniu jego biegu na czas wyznaczony trwaniem przeszkody, o której mowa w przepisie art. 15 § 2 KKW, co sprawia, że bez prawidłowego podjęcia jego biegu brak jest podstaw do podejmowania przez sąd, w tym również sąd penitencjarny, czynności procesowych innych niż te, zmierzające do podjęcia tegoż postępowania.
Nadto zwracam uwagę na pogrubiony wcześniej już przeze mnie zwrot zawarty w art. 55 par. 1 k.k.w., tj. - Nadzór nad
wykonywaniem kary ograniczenia wolności oraz orzekanie w sprawach dotyczących wykonania tej kary należą do sądu rejonowego, w którego okręgu kara jest lub ma być wykonywana.Co oznacza, że art. 55 kkw ma zastosowanie do kary wykonywanej (odbywanej), a nie tej, co do której zostało orzeczone ZPW na mocy art. 15 par. 2 k.k.w. Pewną analagię do tej sytuacji można znaleźć w przypadku kary o.w., która została warunkowo zawieszona i nie jest (podobnie jak w przypadku k.p.w.) wykonywana, tj. odbywana. Postępowanie w takiej sprawie kontroluje sobie sąd I instancji, a nie sąd, w okręgu którego przebywa skazany, a jeśli orzeczono obowiązek z art. 72 k.k., to okres próby kontroluje kurator przy sądzie I instancji, a nie kurator przy sądzie właściwym na miejsce zamieszkania skazanego.
Jeśli chodzi już o kontrolkę Zaw(k) i kwestię dokonywania ustaleń przez kuratora, czy zaistniała podstawa do podjęcia, to moim zdaniem, takich ustaleń dokonuje kurator tego, sądu, który orzekał o (ZPW), nawet jeśli skazany w okresie ZPW zmienił miejsce zamieszkania. Tutaj ponownie odwołuje się do analogicznej w pewnym sensie sytuacji związanej z kontrolą okresu próby w wykazie "O". W ogóle tutaj abstrahuję już od kwestii, jak kurator ma dokonywać tychże ustaleń, bo przepisy, które pozwalają mu na wzywanie skazanego na k.o.w. (art. 60 k.k.w.), jak i nawet zwrot z art. 55 par. 2 k.k.w., że przepisy o dozorze stosuje się odpowiednio, który był w innym miejscu burzliwie interpretowany (:)), mają zastosowanie, lecz w okresie odbywania kary o.w., a co oczywiste, w okresie ZPW, kara o.w. nie jest wykonywana. Pozostaje chyba tylko tzw. furtka z art. 5 par. 2 k.k.w., tj. że
Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia., czyli wezwać go np. do przedłożenia dokumentacji dot. jego stanu zdrowia.
Tutaj dodatkowo rozkłada mnie na łopatki także brak logiki w treści przepisu wykonawczego dot. kontrolki Zaw(k) - § 509.11 wiadomego zarządzenia MS, jeśli zestawić go z ustawa Kodeks karny wykonawczy, a ktory wskazuje, że jeśli są podstawy do podjęcia ZPW, to kurator (sic!) składa wniosek o podjęcie tegoż ZPW.
Co do pytania Orange, to ja raczej nie odważyłbym się sugerować sądowi umorzenie postępowania w przypadku nawet ciężkiej, przewlekłej choroby, jak i choroby psychicznej skazanego. Nawet w przypadku tegoż skazanego, o którym pisze Voyager (choć nie pisze o jaki rodzaj niepełnosprawności chodzi - fizycznej, psychicznej), to wg mnie jest to podstawa właśnie do ZPW, a nie umorzenia, a dlatego, że jego stan zdrowia powoduje, że zaistniała długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca wykonanie kary. Długotrwała, czyli taka, której koniec jest trudny do przewidzenia. Zawsze można założyć, na co wskazujesz Orange, iż być może pojawi się taki podmiot, w którym ten skazany będzie mógł wykonać karę. Dodatkowo, sąd podejmując się takiego postępowania i tak kieruje sprawę do biegłego, a nie bazuje tylko i wyłącznie na dokumentacji przedłożonej przez skazanego. Odsyłam tutaj do komentarza dot. art. 15 kkw, jak i orzecznictwa, traktującego o ciężkiej, przewlekłej choroby o której obligatoryjnie nie musi stanowić stała niepełnosprawność. Ponownie tutaj posłużę się też przykładem z kary p.w. Sąd tutaj stosuje obligatoryjne odroczenie jeśli dojdzie do przekonania, że stan zdrowia uniemożliwia wykonanie kary. Odroczenie wtedy stosuje się do ustania przeszkody w postaci choroby. Sąd przecież mógłby sięgnąć po art. 15 par. 1 kkw w przypadku nowotworu w takim stanie, ktory nie pozwala założyć wyleczenia. Tymczasem stosuje odroczenie lub przerwę obligat. Sytuacja z k.o.w. jest o tyle inna, że tam nie ma czegoś takiego, jak obligatoryjne odroczenie (nie licząc kwestii związanej z wojskiem). Nadto odroczenie nie może trwać dłużej nić 6 miesięcy. Dlatego, takim odpowiednikiem w pewnym sensie obligatoryjnego odroczenia przy k.p.w. jest ZPW jeśli chodzi o k.o.w.
Przesłankami do umorzenia postępowania wykonawczego, tzw. 100 procentowymi, są śmierć oraz przedawnienie wykonania kary. Co do zwrotu - inna przyczyna wyłączająca to postępowanie - to już kwestia ocenna sądu, czyli tzw. obligatoryjność względna. Dotyczy się on (zwrot), czy też jest bardziej praktykowany przy postępowaniach incydentalnych, które sąd również umarza w trybie art. 15 par. 1 kkw. Np. kurator składa wniosek o zarządzenie fakultatywne kary p.w., a potem na posiedzeniu lub przed, wycofuje swój wniosek. Sąd ma tutaj do wyboru - poprowadzić postępowanie incydentalne do końca i orzec o niezarządzaniu kary, bo kurator wycofał swój wniosek lub - co często też czyni - umorzyć postępowanie incydentalne w przedmiocie zarządzenia wykonania kary, albowiem kurator swój wniosek wycofał, czyli nastąpiła przyczyna wyłączająca, to postępowanie dot. zarządzenia kary. Inny przyklad, skazany uchyla się od zastępczej kary grzywny za k.o.w. i sąd wszczyna z urzędu postępowanie incydentalne o orzeczenie kary zastępczej p.w. Skazany wpłaca zastępczą, grzywnę - sąd umarza to postępowanie wykonawcze w tym przedmiocie, albowiem ponownie nastąpiła przyczyna wyłączająca to postępowanie.
Postanowienie SN - Izba Wojskowa z 2006-07-13, WK 6/06
Nie zachodzi wypadek rażącego naruszenia prawa, mogącego mieć istotny wpływ na treść orzeczenia (art. 523 § 1 KPK), jeżeli w sytuacji, w której brak podstaw do zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary (art. 75 KK), sąd – zamiast odmówić takiego zarządzenia – umorzy postępowanie wykonawcze w tym przedmiocie (art. 15 § 1 KKW).