Należy się również - moim zdaniem - spodziewać dużej ilości spraw związanych pracą społecznie użyteczną, albowiem sędziowie mają dylemat co do treści art. 46 k.k.w. Tzn. obecnie zamienić grzywnę na p.s.u. można bez zgody skazanego, lecz już, aby zarządzić zastępczą karę p.w. za grzywnę, to wymagany jest m.in. brak zgody skazanego na p.s.u., chyba, że taka zamiana grzywny na p.s.u. byłaby niemożliwa lub niecelowa. Czyli przy wszystkich niewykonanych grzywnach, co do ktorych zachodzą okoliczności, że będą nieściągalne lub są nieściągalne przez egzekucję należy w pierwszej kolejności rozważyć okoliczność zamiany ich na p.s.u.
Art. 46 par. 1 k.k.w.
Jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, gdy:
1) skazany oświadczy, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej zamienionej na podstawie art. 45 albo uchyla się od jej wykonania, lub
2) zamiana grzywny na pracę społecznie użyteczną jest niemożliwa lub niecelowa.
Generalnie stosunkowo mało jest takich sytuacji, gdzie zamiana grzywny na p.s.u. byłaby niemożliwa, (np. w przypadku jakiś przeciwskazań zdrowotnych) lub niecelowa, (np. skazany miał już w przeszłości kilka k.o.w. od ktorych uchylał się i nie przystępował do pracy lub były już orzekane prace społecznie użyteczne z tym samym skutkiem). Zatem jeśli sąd stając przed problemem niewykonanej grzywny i braku jej ściągalności stwierdzi, że nie ma też przesłanek, aby uznać, że zamiana tej grzywny jest niecelowa lub niemożliwa (a znając praktykę, to sędziowie nie będą bawić się w jakieś ustalenia i szukanie dziury w całym), to należy spodziewać się, że wszystko będzie lecieć na p.s.u., aby ewentualnie póżniej w przypadku uchylania się lub sytaucji z art. 57 par. 2 kkw z czystym sumieniem i zgodnie z przepisem zarządzić zastępczą karę p.w.