
@Agawe, słusznie prawisz

Praktyka oczywiście zna jednak przypadki, kiedy sąd dał WZ, prokurator się nie sprzeciwił i przed prawomocnością skazany opuścił ZK. Następnie prokurator udał się do swojej siedziby, zreferował swojemu przełożonemu wokandę z penitencjarnego, a jego szef w sprawie gdzie prokurator nie zgłaszał sprzeciwu, nakazał absolutnie złożenie zażalenia. I tutaj robi się problem. Skazany poza ZK, a postanowienie nieprawomocne z uwagi na zażalenie "proka" i niepewność co do rozstrzygnięcia II instancji

agawe pisze:Pozostaje jeszcze kwestia popełnienia w takim okresie przestępstwa na terenie zk.... ale chyba sąd wyższej instancji mając wiedzę na ten temat nie uwzględniłby zażalenia skazanego i nie udzieliłby warunkowego ...![]()
Agawe, co do popełnienia przestępstwa, to wtedy możemy o tym mówić, jeśli mamy prawomocny wyrok, bo do tego czasu obowiązuje zasada domniemania niewinności i taka osoba albo jest podejrzana, albo w stanie oskarżenia, więc bardzo mało prawdopodobnym byłoby, aby sąd apelacyjny przed swoim posiedzeniem zażaleniowym, gdzie zażalenie prokuratora musi rozpatrzyć do 14 dni, miał już wiedzę, że skazany popełnił przestępstwo (nawet gdyby doszło do "depekowania się" skazanego i nawet gdybyśmy mówili o tzw. sądzie 24 godzinnym, bo tam jest również tryb odwoławczy). Co najwyższej możnaby tutaj mówić o jakimś innym rażącym naruszeniu porządku prawnego i w związku z tym brak pozytywnej prognozy do udzielenia WZ.
Co do pouczeń, to moim zdaniem należałoby takie nowe pouczenia, tzn. zgodne z obowiązującym stanem prawnym ponownie udzielić wszystkim podopiecznym (dozorowanym, skazanym z obowiązkiem), ponieważ z przepisu przejściowego z ustawy zmieniającej, tj. z art. 10 ust. 1 wynika, że Przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się również przy wykonywaniu orzeczeń, które stały się wykonalne przed dniem jej wejścia w życie. Ograniczenie co do stosowania dotyczy kwestii związanych z właściwością i karą grzywny, kosztami itp.
@Kaniol zgadza się, po zmianie 45 par. 2 kkw nie mają zastosowania do p.s.u. przepisy dotyczące kary o.w. związane z przerwą i odroczeniem. Jednakże moim zdaniem nadal przepisy te możemy stosować (stosownie do art. 10 ust. 2 ustawy zmieniającej) do wszystkich tych spraw zakończonych prawomocnym orzeczeniem przed zmianami, w których grzywna nie została wykonana, albowiem przepis ten wskazuje wprost: w sprawach zakończonych prawomocnym orzeczeniem, w których grzywna, należności sądowe lub pieniężna kara porządkowa nie zostały wykonane, do wykonania orzeczenia w tym zakresie stosuje się przepisy dotychczasowe.
W przypadku choroby lub innych przeciwskazań zdrowotonych (ale to już nie nasza sprawa, jak pisał Bosman), sąd może wtedy zarządzić zastępczą karę p.w. z mocy art. 46 par. 1 pkt 2 k.k.w.